عوامل مؤثر بر فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند در شهر تهران با استفاده از مدل‌های سابقه رخداد وقایع

رازقی نصرآباد, حجیه‌بی‌بی; حسینی چاوشی, میمنت; عباسی‌ شوازی, محمدجلال

doi:10.22034/jips.2020.113851

عوامل مؤثر بر فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند در شهر تهران با استفاده از مدل‌های سابقه رخداد وقایع

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشیار جمعیت‌شناسی، مؤسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور

² دانشیار جمعیت‌شناسی، محقق در دانشگاه ملبورن استرالیا

³ استاد جمعیت‏‌شناسی، دانشگاه تهران و استاد افتخاری دانشگاه ملبورن استرالیا

10.22034/jips.2020.113851

چکیده

یکی از عوامل اساسی کاهش باروری به سطح پایین و بسیار پایین، تأخیر در ازدواج و فرزندآوری است. هدف اساسی این مقاله، بررسی عوامل مؤثر بر فاصله بین ازدواج تا تولد اولین فرزند در شهر تهران با استفاده از مدل‌های سابقه رخداد وقایع است. حجم نمونه، 456 زن ازدواج‌کرده 49-15 ساله شهر تهران است. به‌منظور برآورد فاصله بین ازدواج تا تولد اول، از روش کاپلان مایر و برای شناسایی عوامل مؤثر بر آن، از مدل بقای لوگ لوجستیک با شکنندگی مشترک گاما استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد، میانه فاصله ازدواج تا تولد فرزند اول، 33 ماه است. تأخیر در انتقال به مادری، از ویژگی‌های کوهورت‌های ازدواجی اخیر است. فاصله تولد اول برای زنان با تحصیلات دیپلم و کمتر (765/0=TR) نسبت به تحصیلات دانشگاهی، کوتاه‌تر است. زنانی که در سن بالاتری ازدواج کرده‌اند، در فاصله کوتاه‌تری، فرزند اول خود را به‌دنیا آورده‌اند. زنان شاغل در فاصله طولانی‌تری فرزند اول خود را به‌دنیا آورده‌اند (301/1=TR). به‌طور کلی زمان‌بندی موالید، با سایر حوزه‌های زندگی از جمله وضعیت شغلی و تحصیلی زنان پیوند دارد. ایجاد زمینه‌ای برای هماهنگی بین اشتغال، تحصیل و فرزندآوری تأثیر عمده‌ای در برنامه‌ریزی صحیح برای طرح‌های افزایش جمعیت و تسهیل ایده‌آل‌های باروری زوجین خواهد داشت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Determinants of First Birth-interval in Tehran Using Event History Models

نویسندگان [English]

Hajiieh Bibi Razeghi Nasrabad ¹
Meimanat Hosseini-Chavoshi ²
Mohammad Jalal Abbasi-Shavazi ³

¹ Associate Professor in Demography, National Population & Comprehensive Management Institute, Tehran, Iran

² Associate Professor in Demography, University of Melbourne, Australia

³ Professor of demography, University of Tehran, Iran, & Honorary Professor, University of Melbourne, Australia

چکیده [English]

Postponement of childbearing is one of the main factors in reducing fertility to low and very low levels. This paper aimed to determine the effective factors on first birth interval in Tehran using event history models. The sample comprised of 456 married women aged 15-49 years old in Tehran city. The Kaplan-Meier test was used to estimate the first birth interval. The gamma shared frailty distributions with log logistic model was employed to analyze its determinants. The results showed the median first birth interval to be 33 months. Postponement of childbearing was a feature of recent marital cohorts. First birth interval was shorter for women with a diploma and less (TR= 0.746) than for women with a college education. Employed women gave birth to their first child longer than other women (TR= 1.31). Women who married at an older age gave birth to their first child in a shorter interval compared to younger women. In general, birth timing is related to other areas of life, including women's employment and educational status. Creating a platform for coordination between employment, education, and childbearing will have a major impact on pro-natalist programs and facilitating couples' fertility ideals.

کلیدواژه‌ها [English]