طی سال‌های اخیر، تغییرات اجتماعی و اقتصادی ایران، بسیاری از خانواده‌ها را درباره‌ی فرزندآوری به تأمل واداشته و طرح سؤالاتی در خصوص بچه‌دار شدن و افزایش تعداد فرزندان در بین خانواده‌ها، روندی روزافزون به خود گرفته است. هدف اصلیِ این پژوهش، واکاوی نقش عقلانیت اقتصادی و اجتماعی در کنش فرزندآوری در بین خانواده‌های تهرانی است. دیگر اهداف پژوهش پاسخ به این سؤالات است که خانواده‌های تهرانی چه تعریفی از کنش فرزندآوری دارند؟ و بر اساس تفسیر خود از فرزندآوری چه واکنشی نشان می‌دهند؟ این مطالعه با استفاده از روش تحقیق کیفی با رویکرد نظریه زمینه‌ای انجام شده است. نمونه‌گیری در این تحقیق نیز ترکیبی از نمونه‌گیری‌های هدفمند، نظری و گلوله برفی، با محوریت نمونه‌گیری نظری است. بر این اساس، در بین جمعیت مورد مطالعه که متشکل از زنان و مردان 49-15 ساله و متأهل تهرانی بود، در زمستان 1394 با 89 نفر (60 نفر زن و 29 نفر مرد) مصاحبه‌ی عمیق صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد که احساس ناامنی اقتصادی و اجتماعی و رشد فزاینده هزینه‌های فرزندان، شرایطی را به وجود آورده که خانواده‌ها با تعریف فرزندآوری به مثابه تعهدی بلند مدت و مسئولیتی الزام‌آور، درصدد عقب‌نشینی از یک تصمیم غیر قابل بازگشت باشند. شرایط مذکور باعث شده که خانواده‌ها پس از تأمل درباره آینده فرزندان و با تأکید بر کیفیت به جای کمیت، فرزندآوری پایین و بازاندیشانه را به عنوان یک کنش عقلانی برگزینند. پیام سیاستیِ این مطالعه آن است که در راستای تحقق سیاست‌های جمعیتی، مکانیسم‌های ثبات اقتصادی و اشتغال پایدار در دستور کار برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران قرار گیرد.
عبدالهی, عادل, فرجادی, غلامعلی. (1395). عقلانیت اقتصادی و اجتماعی و کنش فرزندآوری در شهر تهران؛ نتایج یک مطالعه کیفی. دوفصلنامه مطالعات جمعیتی, 2(2), 101-131.
MLA
عادل عبدالهی; غلامعلی فرجادی. "عقلانیت اقتصادی و اجتماعی و کنش فرزندآوری در شهر تهران؛ نتایج یک مطالعه کیفی". دوفصلنامه مطالعات جمعیتی, 2, 2, 1395, 101-131.
HARVARD
عبدالهی, عادل, فرجادی, غلامعلی. (1395). 'عقلانیت اقتصادی و اجتماعی و کنش فرزندآوری در شهر تهران؛ نتایج یک مطالعه کیفی', دوفصلنامه مطالعات جمعیتی, 2(2), pp. 101-131.
VANCOUVER
عبدالهی, عادل, فرجادی, غلامعلی. عقلانیت اقتصادی و اجتماعی و کنش فرزندآوری در شهر تهران؛ نتایج یک مطالعه کیفی. دوفصلنامه مطالعات جمعیتی, 1395; 2(2): 101-131.
)